سخنان اخیر آیت‌الله واعظ‌زاده بهسودی در اجتماع مردم غرب کابل، بازتاب وسیعی داشته است. از یکسو طالبان که این محفل فرمایشی را برای ترمیم چهره‌ی خشن و ضدمردمی خود به‌راه انداخته بود به‌شدت از سخنان این روحانی ارشد اهل تشیع شوکه شده است. آن‌ها امیدوار بودند سخنرانان این محفل رفتار وحشتناک ماموران‌شان در دستگیری و اختطاف بانوان و نیز شکنجه، تجاوز و کشتار زنان را توجیه کنند. اغلب سخنرانان هم گوش به‌فرمان بودند. اما آیت‌الله واعظ‌زاده نه تنها این‌را نگفت بلکه برخلاف خواسته امارت، هم این رفتار آن‌ها را محکوم و هم زخم‌های قدیمی را گشود. مهمترین آن‌ها کشتن عبدالعلی مزاری رهبر شیعیان افغانستان به دست طالبان بود. رفتاری وحشیانه که تا هنوز علت آن معلوم نشده و طالبان در قبال آن سکوت کرده‌اند.
از سوی دیگر آقای واعظ‌زاده فرصت را غنیمت شمرده و در پایان سخنرانی خود به طرح ادعا درباره‌ی وجود کلیساها و مراکز فحشا در غرب کابل پرداخت. این ادعا توسط یکی از روحانیون شیعه که بنا بر شنیده‌ها، سرسپرده، حامی، خادم و طرفدار سرشناس طالبان و امارت به شمار می‌رود مطرح، ولی بشدت باعث عصبانیت مردم شده است. آیت‌الله واعظ‌زاده خواستار محاکمه این فرد شد.
درپی این اظهارات از یکسو بازتاب سخنان او علیه طالبان و خطاب به امیرالمؤمنین آن‌ها جنجال‌هایی را برانگیخت. حتی ملا‌هیبت‌الله خود وارد این رویارویی شده و در اعلانی هشدار داد که عالمان دین در منابر و به‌صورت آشکار او را نقد نکنند. از سوی دیگر طرفداران حجت‌الاسلام "سیدعیسی مزاری" که بدون ذکر نام در آن سخنرانی مورد خطاب و عتاب قرار گرفته بود، علیه آیت‌الله مطالب بسیاری نوشته و خود آقای مزاری هم در یک جمع درون گروهی، مرجع تقلید بودن آیت‌الله واعظ‌زاده را به چالش کشید.
پیامد این ماجرا موضوع مهم اعتراض به رفتار وحشیانه، دستگیری، اختطاف، شکنجه، تجاوز و کشتار دختران و زنان توسط طالبان، عهدشکنی تاریخی و به‌شهادت رساندن استاد "عبدالعلی مزاری" توسط آن‌ها و نیز اعتراض به فشار روز افزون برای حذف و انکار شیعیان افغانستان به حاشیه رفته و دعوای مرجعیت آیت‌الله واعظ‌زاده توسط مخالفان وی جایگزین آن‌ها شد. بسیاری برآنند که این خواسته اصلی استخبارات طالبان بود و موفق شد با کمک عوامل خود فضا را به سمت دلخواه خود سوق دهد.
مطابق مستندات و یافته‌های موثق خبرگزاری صدای افغانستان، پس از سخنرانی آیت‌الله واعظ‌زاده تمام خبرنگاران و اهل رسانه حاضر در محفل فراخوانده شده، پشت درهای بسته وسایل تخنیکی و حتی گوشی‌های تلفن آنان چک شد. همه‌ی تصاویر و حتی صوت سخنان آیت‌الله حذف شد. به آن‌ها هشدار دادند چنانچه خبری در این‌باره نشر کنند زندانی خواهند شد. بی‌تردید نگرانی طالبان از بازتاب سخنان تند مطرح شده علیه آنان در این سخنرانی بود. اما صوت محفل بسرعت در فضای مجازی نشر شد. میلیون‌ها نفر نیز آن‌را دست به دست کردند.
چند روز بعد در حالی‌که این مطالبات مرکز توجه مردم قرار گرفته بود، طرفداران حجت‌الاسلام "سیدعیسی مزاری" که از چهره‌های شیعی حامی و طرفدار تند طالبان به‌شمار می‌رود مطالب متعددی در اعتراض به مرجع بودن یا نبودن آیت‌الله واعظ‌زاده منتشر کردند. این رفتار سبب شد عملا بحث اصلی آن سخنرانی که طرح مطالبات جامعه‌ی شیعی افغانستان از امارت و اعتراض به رفتارهای وحشیانه‌ی آنان بود فراموش شود. در عوض بحث فرعی بود و نبود کلیسا و مراکز فحشا در غرب کابل و مرجعیت آیت‌الله واعظ زاده به موضوع داغ بدل شود.
بسیاری از فرهیختگان و نخبگان شیعی افغانستان یادآور شدند که نباید این دعوا به این شیوه ادامه یابد. آن‌ها معتقد بودند این آرزوی طالبان است که ما به‌جای رویارویی با آن‌ها و طرح خواسته‌های به‌حق خویش، به دعوا با خودمان مشغول شویم. برای اینکار هم طرفداران خود را مامور کرده‌اند تا بحث را منحرف کنند. با این نگاه مطالب زیادی نوشته شد. یکی از آن‌ها یادداشت کوتاه دکتر احمدی است که در ادامه می‌آید.
■ دکتر "محمدامین احمدی"
۱. آیت‌الله واعظ زاده در شرایط سخت که گروه حاکم در پی کتمان حقایق بوده است و پای ایشان را به مجلس فرمایشی می‌کشاند، به جای تکرار سخن آنان ، واقعیت را کتمان نمی‌کند و با صراحت می‌گوید که نیروهای موسوم به "امر به معروف" عنوان کرده بودند با تانک حجاب مورد نظر شان را بر زنان و دختران تحمیل می‌کنند، پس اراده قوی بر تحمیل حجاب مورد نظر آن اداره وجود داشته است.
همچنان فرمودند؛ روزانه افرادی به دفترشان مراجعه می‌کنند که دختر و یا عروس‌شان را توقیف کرده‌اند. ایشان اذعان داشت طالبان پوشیدن پتلون[شلوار]را برای زنان مخالفت با حجاب می‌دانند. ضمنا ایشان غیر مستقیم به حذف زنان از عرصه‌ی اجتماع نیز اشاره کرد و باز هم بانوان را مخاطب قرار داد.
این حقایق فاجعه بار را در محضر عام و مسئولین طالبان بیان کردند و فرمود که به این اقدامات خاتمه دهید. از پیمان شکنی و کشتن رهبر هزاره‌ها در حال اسارت گفت که نماد مظلومیت هزاره است و از انکار مذهب شیعه و حقوق مذهبی شیعیان گفت. از توهین و افترای جمعی که به مردم غرب کابل بسته شده بود گفت. همه این‌ها بیان واقعیت و حرف دل مردم، تحت شرایط سرکوب است.
۲. البته مردم در مورد اخیر خواست خود را به وجه بهتر می‌توانند از طریق تحریم و قطع رابطه با مراکز و دفاتر وابسته به مفتری و بایکوت کسانی که با آن دفاتر قطع رابطه نمی‌کنند، بهتر جامه عمل بپوشانند و به این وسیله قدرت مردم که قدرت خداست، خود را نشان خواهد داد.
۳. دفاع از مواضع اصولی آیت الله واعظ زاده در این شرایط دفاع از خواست همه‌ی شیعیان و هزاره‌ها است.
۴.این دیدگاه و موضع استراتیژیک نباید جای خود را به نزاع برده‌وار درون اجتماعی بدهد که نشانه اخلاق بردگی است. ما به عنوان جامعه شیعه و هزاره باید از اخلاق بردگی و بردگان اجتناب کنیم. https://panjshirnews.com/vdcd.s0s2yt09za26y.html
panjshirnews.com/vdcd.s0s2yt09za26y.html
